اشعار سعید سلیمان پور

  • متولد:

هی رانت بخور یه آب هم روش! / سعید سلیمان پور

ای نوزده سالـه قُرّة العین                        
ای گنده شده به طَرفة العین 
 
آن روز  که هفت ساله بودی                     
غافل ز چک و حواله بودی
 
اکنون که به نوزده رسیدی                        
دیلاق شدی و قد کشیدی
 
پس گوش به پندهای من کن                    
آویزه ی گوش خویشتن کن
 
آنجـا که بزرگ بایدت بود                      
از نام پدر تو را رسد سود
 
با زور پدر سپه شکن باش                        
فارغ ز خصال خویشتن باش
 
از  زیر  در آی بی محابا                           
بالا بنشین به لطف بابا
 
تا از دَم ِ گردن کلفتت                             
بارد شب و روز   پول مفتت   
 
دولت‌ طلبی نسب نگه‌ دار                         
با دولتیان  ادب نگه‌ دار
 
با چهره ی ظاهر الصلاحت                       
با لطف و مراحم جناحت
 
تا رو نکند به تـو کسادی                          
رو کن به  فساد اقتصادی
 
پروا نکن از بی آبرویی                            
این آب بزن به  پولشویی
 
غافل نشوی ز رانت باری                         
عزت بطلب ز رانت خواری
 
گر گفت کسی که «آن حرام است»              
القصه بدان که از عوام است
 
هر چند که رانت را خواص است،                
در خوردن آن شگرد خاص است،     
 
خود را ز قضای بد نگه دار                         
در خوردن رانت، حد نگه دار    
 
رانت ارچه همه حلال خیزد                       
از خوردنِ پُر، ملال خیزد
 
بینی به بهانه های واهی                     
گشتی دو سه روز دادگاهی
 
البته  بدان در این مواقع                           
کک هم نگزد تو را  به واقع
 
اِعراب قضا چو بی محل است                    
دل بد نکنی، قضیه حل است
 
خود را تو بزن به بی خیالی                      
کان را بکنند ماست مالی
 
از لطف قضا و دستگاهش                        
سازند دو روزه  رو به راهش
 
کز نام پدر تو را نشان است                      
احوال تو چون  "میتی کومان" است!
 
هرجا که نشان دهی نشانت                    
حکّام شوند جان فشانت
 
تا جام اجل نکرده ای نوش                       
هی رانت بخور یه آب هم روش!
1313 0 4
 
بازنشر اشعار آیات غمزه با ذکر نام شاعر و منبع مجاز است © ۱۳۸۹